Fossiele basilosaurus tand

Prehistorische walvis

De Basilosaurus was een indrukwekkende prehistorische walvis die leefde tijdens het laat-Eoceen, ongeveer 41,3 tot 33,9 miljoen jaar geleden. Deze roofzuchtige walvis werd in 1834 ontdekt en was de eerste prehistorische walvis die bekend was bij de wetenschap. De Basilosaurus stond als roofdier aan de top van de voedselketen en leefde in warme tropische omgevingen met veel zeegras. Deze prehistorische walvis zou hebben samengeleefd met een diversiteit aan dieren, zoals dolfijnen, walvissen schildpadden en vele soorten haaien.

Kenmerken van de Basilosaurus

De eerste fossielen resten van een basilosaurus werden ontdekt in de Verenigde Staten. Aanvankelijk ging men er vanuit dat ze een reptiel achtige vondst hadden gedaan waardoor deze aan de naam -saurus is gekomen (dit betekend reptiel in het oud Grieks). Later werd echter duidelijk dat het dier een vroeg marien zoogdier was. De naam bleef echter bestaan. De Basilosaurus was waarschijnlijk een van de eerste volledig aquatische walvissen en een van de grootste dieren uit het Paleogeen.

Basilosaurus tanden

De tanden van de Basilosaurus hadden een goede kauwfunctie, zoals aangetoond door de zware slijtage op de tanden, die aangeeft dat het eten eerst werd gekauwd en daarna werd doorgeslikt. Wetenschappers konden de bijtkracht van de Basilosaurus schatten door een aangevallen schedelbot van een andere prehistorische walvis analyseren. Uit deze analyses bleek dat de bijtkracht minimaal 1670 kg was en mogelijk zelfs hoger dan 2000 kg, wat meer is dan de moderne witte haai! Dit geeft aan dat de Basilosaurus een gevaarlijk roofdier was met zeer gespecialiseerde tanden. Aan de voorkant van de kaak zaten kegelvormige tanden met één tandpunt. Aan de achterkant van de kaak staan driehoekige tanden met veel punten. Daartussen staan overgangstanden.

Afmeting

Deze tand heeft een afmeting van 3 x 2 x 10 cm